Eva Petropoylou Lianoy
Eva Petropoylou Lianoy
I Constructed my Throne from my Poem
Abdallah el- Gasmi
1
Carrying the torch of sadness I drag my shadow with me Embrace me For I desire to share the world with you
2
Lust has no wings... Pour the delicious pain in my veins The sun that shines from your lips burns the air between my ribs…
3
My beloved appears as a wild doe During the day time, my prophecy takes me away Playing with the soul’s flowers And dancing around my wound…
4
The universe is as sad as me I carry a cold mountain and a cloud on my shoulder Alone I wander around the borders of the galaxy Searching for a strange god like me to awake the sleeping dawn Between the eyelids of my beloved And to light up the darkness of dreams inside me…
5
The exiled poet comes out of me He sits in the cold gardens of my sorrows Drawing a green star in the distant burnt horizon Releasing the birds of dream Extending all visions Redesigning the engineering of colors Becoming brother to the water and fire…. 6
I can remember the shape of my expatriate. My tongue is wax and my language burns me My language is not a yellow forest I can now take the seagulls on a cruise I can now embrace the pains of universe within me
My tongue is wax and my tongue burns me I hail my strength I am the exiled one in my body I let the butterflies of love go to the fire I subdue the elements of creation to my laws
Glory to me…! I am still maturing poetry and adoration until the god of madness appears to me (I'm still fond of the lights until the lights appear to me) I am about to be burnt by love I am a shadow of god I constructed my throne from my Poem…
Ελληνικά
Έφτιαξα τον Θρόνο μου από ενα ποίημα μου Abdallah el- Gasmi
1
Μεταφέροντας το φακό της θλίψης Σέρνω τη σκιά μου μαζί μου. Αγκάλιασε με, γιατί θέλω να μοιραστώ τον κόσμο μαζί σας. 2 Η ηδονή δεν έχει φτερά ... Χύστε τον υπέροχο πόνο στις φλέβες μου Ο ήλιος που λάμπει από τα χείλη σας καίει τον αέρα ανάμεσα στα πλευρά μου…
3 Η αγαπημένη μου εμφανίζεται ως άγρια ελάφινα Κατά τη διάρκεια της ημέρας, η προφητεία μου με παίρνει μακριά. Παίζοντας με τα λουλούδια της ψυχής Και χορεύοντας γύρω από την πληγή μου…
4 Το σύμπαν είναι τόσο θλιβερό όσο εγώ κουβαλαω ένα κρύο βουνό και ένα σύννεφο στον ώμο μου. Μόνος περιπλανώμαι στα σύνορα του γαλαξία. Ψάχνω για έναν παράξενο θεό σαν εμένα, για να ξυπνήσω την αυγή που βρίσκεται σε λήθαργο, ανάμεσα στα βλέφαρα της αγαπημένης μου και για να φωτίσω το σκοτάδι των ονείρων μου…
5 Ο εξόριστος ποιητής βγαίνει από μένα. Κάθεται στους κρύους κήπους των θλίψεών μου. Σχεδιάζοντας ένα πράσινο αστέρι στον μακρινό καμένο ορίζοντα Απελευθερώνοντας τα πουλιά του ονείρου. Επέκταση όλων των οραμάτων. Επανασχεδιασμός της μηχανικής των χρωμάτων. Γίνομαι αδελφός με το νερό και τη φωτιά….
6 Θυμάμαι το σχήμα της εξορίας μου. Η γλώσσα μου είναι από κερί και η γλώσσα μου με καίει. Η γλώσσα μου δεν είναι ένα κίτρινο δάσος. Μπορώ τώρα να πάρω τους γλάρους σε μια κρουαζιέρα. Τώρα μπορώ να αγκαλιάσω τους πόνους του σύμπαντος που βρίσκονται μέσα μου. Η γλώσσα μου είναι από κερί και η γλώσσα μου με καίει Χαιρετίζω τη δύναμή μου. Είμαι ένας εξόριστος στο σώμα μου. Άφησα τις πεταλούδες της αγάπης να πετάξουν προς τη φωτιά. Υποτάσσω τα στοιχεία της δημιουργίας, στους νόμους μου. Δόξα σε μένα ...! Ωριμάζω ακόμα μέσα από την ποίηση και τηνλατρεία έως ότου μου εμφανιστεί ο θεός της τρέλας (Αναζητώ το φως μέχρι το φως να με ανακαλυψει) Πρόκειται να καώ από αγάπη. Είμαι μια σκιά του Θεού. Έφτιαξα τον θρόνο μου από ενα ποίημα μου… ©®Abdallah Gasmi Tunisian poet Author Journalist
I am happy to translate the poem of my Honorable friend Tunisian poet, author, journalist President of the cultural salon Association culture vision Abdallah Gasmi 🌿🌿 EVA PETROPOULOU Eva Petropoylou Lianoy-Writer
