Afrodita Totsili

Afrodita Totsili

Календарпт покажуваше дека беше пролет и глуварчето леташе наоколу како облаци нежни. незаштитени. Доволно беше само ветрец да ги издува далеку како изгубена среќа. Сонцето го галеше расцутеното поле со својата топла насмевка, додека росата чекаше да ги избања булките кои требаше да го обојат полето со бојата на радоста! ... Но - изгубената среќа не се среќава со пролетта, ниту пак наоѓа засолниште во летото. Се гасне одеднаш. оставајки за секогаш само сеќавања кои ке живеат во едно срце кое вечно ке крвари ! Афродита Тоцили (06.10.2020)

The calendar showed that it was spring and the woodpecker flew around like clouds gentle. unprotected. That was enough just a breeze to blow them away how lost happiness. The sun is caressing him the scattered field with their own warm smile, dodeca rosata he waited to knock them out who needed to paint the field they are afraid of joy! ... No - lost happiness does not meet so spring nor again find a salt shaker in the summer. It goes out at once. leaving for ever only memories who will live in one heart which is eternal to bleed! Afrodita Tocili (06/10/2020)