Milka Minkova\АКО НЕКОГАШ

Milka Minkova

АКО НЕКОГАШ.....

Ако некогаш ја осетиш осаменоста, сети се на мене. На моите чувства кои беа кон тебе Сети се на минатото кога заедно чекоревме по патот на животот. На нашите прошетки на љубовта искрена детска, невина... Не било пишано заедно да бидиме низ животот добро и зло делиме, видиме... Се разделивме... Но пријатели останавме и ветување дадовме кога ни е тешко да се ислушаме да си помагаме рака да си подадеме никогаш да не се заборавиме Зошто нашите души се сродни секој, за секој, знае кога му е тешко, кога душа му плаче кога светлост го сјае. Ако некогаш ја осетиш осаменоста јави се... за миг ќе сум пред тебе да ти бидам друшка да ја потполнам осаменоста на твоето срце чисто да ги бришам солзите од очите што се леат да ги изгасам гламјите што во тебе тлеат. Секогаш ќе бидам пријател ТВОЈ, а ТИ мој.

МИЛКА МИНКОВА